پاییز و عشق و ترانه

بنام خدا   قاب تنهایی   کاش مادر تو بودی شب است و تنهایی ....من اشک هایم  بیاد تو هستند هنوز صدایت درگوش لحظه هاست حس بودن ، با تو بودن را صداست کاش مادر تو بودی به تنهایم مونس م هم نفس ...بودی آه انت پاییز و عشق و ترانه...

شکست اشک  کلبه ی جانم    چه ویران به تنهایی نشسته ابری لحظه ها ، سقف تاریک ست روشنایی در بس اندوه ..رعد چشمان منتظرم ....در شب تاب بی تفاوتی بردار تکرار ،  بی حرکت مانده است فرصتی نیست ...تاکلامی بگوی پاییز و عشق و ترانه...